Bir adam düşünün ki, ölümünden (1198) elli yıl sonra Paris`te ateşli tartışmalara konu olmuş. Üstelik, onun ileri sürmediği düşünceler onunmuş gibi tartışılmış. Adı büyük yorumcuya çıkmış. Dante`nin deyişi ile: che il gran comento feo. Yine de Dante, Divinia Comedia`sında cehenneme sokar onu.Ressam Rafael de unutmamış. Ünlü tablosu Atina Okulu`nda sol köşede başı sarıklı biri olarak çizmiş. (Kapakdaki resim Rafael`in fırçasından).

İbn Rüşd, ilginç bir kişilik. Endülüs Emevi halifeliği yıkılıp yerine küçük devletçiklerin (meliklerin) kurulduğu, ardından Murabıt ve Muvahhid imparatorluklarının birbirini izlediği, ayaklanmaların eksik olmadığı.. o karışık ortamda büyüdü. Bir dönem iktidarın gözdesi aydın oldu. Önemli görevlere getirildi. Sonra gözden düştü. Sürüldü. Ömrünün sonlarında bağışlanmış olsa da, eski ünvanlarına kavuşamadı.Bu kitapta, İbn Rüşd`e giden yol, onun yaşadığı, sonra da etkilediği Fransa`daki ortam, uyandırdığı tepki anlatılıyor. Etkisi, tepkisinden ayrılamaz.