Üstün hıfz/ezber yeteneğiyle ön plana çıkan Ebü’lKasım İbn Asâkir (d. 499/1105ö. 571/1176), Dımaşk’ta yaşamış bir hadisçi, tarihçi, kelamcı ve şairdir. O, uzun süreli ilim yolculuklarına çıkarak benzersiz bir ilmî çevre oluşturmuştur. Böylece etki sahasını Şam sınırlarının ötesine taşımıştır. Siyasîmezhebî kavgaların gölgesinde ve Haçlı tehlikesinin derinden hissedildiği bir zaman diliminde hayat süren İbn Asâkir, yaşadığı coğrafyanın dinî ve siyasî önemini anlatmak istemiştir. Bunun için de ömrünü 80 ciltten oluşan ve şehir tarihlerinin en hacimlisi olan Târîhu Medîneti Dımaşk adlı kitabı yazmaya hasretmiştir. Cihatla ilgili hadisleri toplayarak Haçlılara karşı Müslümanların mücadele motivasyonunu ve birlikteliğini tevvik etmeye çalışmıştır. Zira politik istikrarın ne kadar önemli olduğunu şehirdeki iktidar kavgaları sırasında müşahede etmiştir. Dımaşk’ı yöneten Nureddin Zengî’nin politikalarına ve Nizâmiye Medreseleri’ndeki Eş‘arî öğretiye sıkıca bağlılığını göstererek siyasî ve itikadî bütünlüğü korumaya çalışmıştır.

Elinizdeki bu kitapta, İslâm ilim tarihinin dikkat çekici figürlerinden biri olan İbn Asâkir’in hayatı farklı bir bakış açısıyla ele alınmıştır. Yazar, VI./XII. asırda Şam bölgesindeki siyasî ve ilmî yaşama dönemin hadis otoritesi olan mezkûr isim üzerinden ışık tutmuştur.