“Mu’aviye’nin hiçbir fazileti, hiçbir menkıbesi kabul edilemez. Çünkü onun doğrulanmış bulunan hiçbir fazileti, hiçbir menkıbesi yoktur.”       İbnu Râviveyh’ten Sahihu Buhari, İbn Hanbel ve Nesâ’î
Mu’aviye’nin ve oğlu Yezid’in; gerçek Müslümanların tamamının kendilerinden şefaat beklediği, dilediği, Resulullah(s.a.v.)’ın da üzerlerine titrediği Ehlibeyt’e karşı olan düşmanlığı, kini, hasedi nasıl ki tesadüf değilse, ruhunda taşıdığı ateş de öyle tesadüfi bir şey değildir.