Ben Evimden Ayrılırken Büyürüm,
Saatler Zihnimde Büyür
Zaman Sanki Bir AnlıĞIna Durur
Ve Sessizlik Alır Her Tarafı
Susturamadıklarım Terk Eder Odamı
FotoĞRaflar KonuŞUr O Zaman,
Eski Kitaplar Kazanır Anlam
YaŞAmın AĞIrlıĞIdır Bastıran
Dayatır, Dayatır Özlemini
ÖdenmemiŞ Borçlar ÇoĞAlır
Güçlü Olmak Lazım Derdi Babam,
Oysa Ben Hep Gücümü
ZayıflıĞImdan Aldım, Anlatamam
AnlaŞIlmamak Bunlardandı İŞTe
Yürürken Islanan Kaldırım Kenarları
Arkamda Kalanları DüŞÜnürüm,
DüŞLerim, Evinden Ayrılanları
Yalnız Kendimden Olanı Ararım
Ve Her Ne Kadar Yalnızsam,
O Kadar Hüzünlü Kalabalıklarım"