“Oysa ne kadar da yakışırdıgüldudaklarınagülmek, ne zamandırağızdolusugüldüğü de yoktuzaten. Baharınortasındaçiçeğedurmuşkenayazayakalananbirçiçekbahçesigibiydikaderi. Bir andasoldutomurcukları. Yok olduumutları.
Gözleriaçıkgidecekti belli ki, biryanlışseçimkocabirhayatınkatiliolmuştu. Az sonra son bulacakolanhayatındandeğiştirebileceğitekbir an olsaydıkeşke, hiçşüphesizonarastgeldiğianıdeğiştirirdi.”

SevilenbiröğrenciolanveliseyibaşarıilebitirenHüma’nınüniversiteyikazanmasınaherkesgarantigözüylebakıyordu. Ancakyapacağıbirhata, sadeceeğitiminideğilhayatınıntümgidişatınıaltüstedecekti. Neydi o büyükhata? Hüma, gençvemasumbirkızınmahvolanhayatınınçarpıcıhikâyesi.