Oruç, Tanrı önünde alçalışı ve ona itaati gerekli kılar.

Oruç, yaşantımızda tespit ettiğimiz aksaklıkları, yanlışları düzeltmeye çalışmak, hata ve günahlardan dönme adımını da içermelidir. Bu adım da, hata ve günahlarımızın pişmanlığını duymak, Tanrı`nın kutsal ruhunu kederlendiren yönlerimizin yasını tutmak olarak kendini gösterir. Aksi takdirde oruç sadece bir alışkanlık olarak yerine getirilen birşey olur ki, bunun da yüce Tanrı katında bir değeri yoktur.

Bu anlamda kutsal kitabın oruç öğretisini gözden geçirmek ile sanırım ibadet hayatımızı, yani hiç ağlayış ve göz yaşının olmadığı sonsuzluktaki ülkemize doğru olan bu dünyasal hac yolcuğumuz boyunca nefes almış olduğumuz tüm zamanı gözden geçirmiş olacağız.