`Biz yaşadığı cehennemi, cennete çevirmeye talip insanlardık.`
-Hrant Dink
Canım kardeşim Hrank Dink! ...
Sana seslenmek, seninle konuşmak ihtiyacım büyüdükçe büyümekte.
Ensenden vurularak arkadan haince katledildiğin günden bu yana aylar geçti. Bulunan, bilinen, sen başta hepimizin de buranın yurttaşları olma kabilinden yaşanmışlık bilgileriyle zavallı canilerin eline silah verenler fermanı oradan oraya, ondan buna, düzünden derine uzadıkça uzadı. Senden önceki aydınlarımızı da vurup geçen katillerin bilinmez bulunmazlığı yıllardır sürüp giderken, senin `and vurgunu` canavarların `bilinirlikleri`, çektikçe çekilen bir hale büründü; neredeyse ortalıkta kala kala asıl hainlerin vatansevicileri kalacak.
Biricik aydınlık, insan haklarının ayrımsız savunu ve sevenleriyle dolu kardeşlerim; bu oyunlar böyle böyle sürdükçe bana yeniden vuruluyormuşum gibi geliyor. Oysa görüldü ki ölmedin, eskisinden daha diri, dirimlisin. Katil babaları, insanlık hainleri seni vurup durmaktam yorulacaklar, ama sen pırıl pırıl yaşamaktan yorulmayacaksın. Kafalarında, gönüllerinde yaşayıp gittiğin bilinmesi güç sayıdaki kardeşlerin olduğu için.