"Yol arkadaşına güvenirsen yolun yarısını yürüdün demektir. Yorulduğun an sırtına uzanan o el, ya da pati işte…”
“Ve dostlar aynı eylül akşamının serinliğini birlikte hissetmiyorlarsa, sıcağa kaçanın dostluğundan şüphe et!”
O sabah kendisini parkta terkedilmiş olarak buldu kedi Pokus. Yalnızlıktan umuda uzanan bir yolculukta, yolunun kimlerle kesişeceğini henüz o da bilmiyordu. Ardıç ağacının altında bekliyordu.