HİVARONA
Sevmeyi göstermeyen imlerin hasarlı kadranıdır yönsüz yüreğim. 
Pusulaya seni koymaya çalıştığım kuzeyin soğuk yüzünden ötede,
Aşkın bir kutbu varmış...
Sevdiğim bütün tebeşir renkleri tükenmeden önce,
Yüzlerce
Binlerce,
Ve yüzbinlerce kez yüreğime asılan intihar portrelerimde silüetin, 
Gözlerimde silgin bir nesneye, bakışa dönüştü Hivarona!
Sen damağımda artık, sürekli acının ölümsüz şaibesisin.
Sen nokta, ben etrafında çizilecek çemberim...

Derinliğe ve uzağa...
Anlam yitirmiş uçurumların manzarasına
Siz de boyun eğmeyin artık,
Ey benimle yapayalnızlaşan ağaçlar.! 
Kırılmadan yaslanın omuzlarıma ve bana güvenin.
…
Haşim Kırmızı