Ev berhema M. Zahir Kayan a dawî, ji 696 şiîran pêk tê. Her yek ji wan, bi terma gatayê hatiye binavkirin. Wî peyva gatayê ji bo şiîra xwe daniye; lewra di Îrana qedîm de lawijên herî kevnar, şiîra herî dêrîn, qewl û gotinên gatayê ne. Wî peyva gatayê ji bo dax û baxê dilê xwe kiriye behane. Belkî wî bi gotina gatayê, rola şiîra Kurdî derxistiye asteke pir muema, û di vê dîwanê de daye dû vê muemayê…
Hinekirî Maye Guliyên Şevê, berhema sêyem a M. Zahir Kayan e. Beriya vê, bi navê “Hîç” û “Asoya Peyvên Sermest” du berhemên wî yên din di Nûbiharê de hatine weşandin. Her sê dîwanên wî jî ji hêla naverok û teşeya şiîrê ve dişibin hev; lê ciyawaziya ya dawî ev e ku bal û pala xwe dide hin taybetmendî û nuansên ristên nezm û lîrîzma kilaman û şiîra Kurdî ya ku ji rehên antîk ên Îranî û Rojhilatî sûd wergirtiye. Di vê pirtûkê de, estetîka lawij û kilama Kurdî bingeha şiîra wî ava kiriye. Ew vê carê ketiye pey şopa vegotineke antîk û qedîm.
⸎gata(hestên ‘Orxe’)
“…ji agir gulekê çêdikim, hem diyarî ye, hem jî çira ye ji bo te; gava ku ro bihele, eşq biheşife, bila tarî kenê te neêşîne gidî…”
⸎gata(hez dikim)
“…hez dikim ji çiyayên asê, ji refê qulingan, bi eqlê dil şivanê askan im ez; hez dikim ji ‘Çûka Mûalav’ ya ku hêlîna xwe di nav qoçên gakûviyekê de honaye, wa Siyabendê neçar im ez…”