Karnın da tok, otobüs de beşik gibi… Uyu artık diyor kadın. Çocuk Mikail’in bulutları olmasa da annem var benim diye düşünüyor. Başını annesinin göğsüne dayıyor. Mika’nın fularından uçuşan çiçeklerden mi, Mikail’in boyadığı çimenlerden mi bilemiyor, buram buram bir koku… Çok güzelsin annecim sen, diyor. Herşey çok güzel.