De ki: “Sizin dua ve kulluğunuz olmasa, Rabbim size niye değer versin ki! (25/77) Kur’an’daki dualar, baş vurusu kabul edilmiş dilekçeler gibidir. Ve Kur’an’da her türlü durum için nebilerin, meleklerin ve müminlerin dilinden dualar bizim idrakimize sunulmuş bulunmaktadır.  Kur’an’daki duaların tamamı Rabbenâ/Rabbimiz veya Rabbi/Rabbim diye başlamaktadır. Eğer O’nun okulunun öğrencisi değilsek veya O’nun müfredatından nasibimizi almadıysak yani Allah bizim ilk öğretmenimiz, tek öğretmenimiz ve baş öğretmenimiz değilse o takdirde Allah’ın bizim Rabbimiz olması mümkün değildir. Sonuç olarak da bizim O’na yalvarmamız O’nun katında değer bulmaz ve neticeyi sağlamaz. 2/186. âyette bunu anlatır. Elinizdeki bu eser sadece Kur’an baz alınarak yapılmış olup geleneksel anlayışta var olan anlayış ve kabuller burada söz konusu edilmemiştir. Zira dua edilen ve duayı kabul etmesini umduğumuz makamın ne dediği önemlidir. Etkisiz ve yetkisiz kimselerin spekülatif bir takım varsayım ve kabullerinin Allah katında bir değeri yoktur.