İçinde çok çeşitli etnik, kültürel, dini ve mezhepsel grubun bulunmasından ötürü bir “kültürel mozaik” olarak tanımlanan Türkiye, bu çok kültürlü yapısından kaynaklanan bir takım avantajlar ve dezavantajlarla karşı karşıya bulunmaktadır. Söz konusu avantaj ve dezavantajlar, Türkiye’nin sahip olduğu bu zengin kültürel mirası nasıl yönettiğine/yöneteceğine ilişkindir. 2000’li yıllara kadar uygulanan ve dilden dine, kültürden tarihe bütün alanların devlet eliyle belirlendiği, farklılıkların yok sayıldığı, en temel hak ve özgürlüklerin dahi ihlal ve ihmal edildiği politikalar ile Türkiye’nin yol alamadığı/alamayacağı anlaşılmıştır.