Helete

Engizek Dağlarının Doğusunda, Sürmeli, Dede, Daz, Aşık Hasan Dağlarının ortasında Beş altı asır önce kara keçi besleyen Türkmenlerin gelip yurt tuttuğu bir kasabadır Helete. 1960’lı yıllara kadar yeğane geçim kaynağı hayvancılık ve tarım olan Helete insanı, Alamanya’ya işçi alımı başladığından bugüne gurbete yoğun göç vermektedir. 1968 yılında belediyelik olan Helete, büyükşehir yasası ile Çağlayancerit’in bir mahallesi konumuna düşürülmüştür. 1980’li yıllarda 8-9 binlere çıkan nüfus günümüzde işsizlik dolayısıyla verilen göçler nedeniyle 4 binlere kadar düşmüştür.

Bağları, keçi peyniri, elması, yiğidi, okumuşu, gurbetçisi ile tanınan Helete’nin en güzel yanı hemen yanı başından akan Göksu Irmağıdır. Hayatı kolaylaştırıp güzelleştiren, yaz sıcağını serinleten Göksu, ülkenin en büyük projelerinden biriyle Gaziantep’e içme suyu olarak götürülmektedir. Bu günlerde Heleteli bu projeyle suyun kuruyacağı ve kendisinin mağdur edileceği endişesi taşımaktadır. Umalım ki beklenen olmasın.

Kitapta; çocukluğunu Helete’nin geniş özgür coğrafyasında, temiz havada doya doya yaşamış bir kişinin o günleri yeniden hatırlaması, şahıslar üzerinden insana ait değerleri yazıya dökmesi vardır. Keyifle okunacak kısa yazılar.