Bazen dağ başında kurak bir topraksın. Güneş üzerine vurdukça içine doğru kıvrılır un ufak olursun. Bazen yuvasına küsmüş bir serçesin. Annenden ayrılmanın üzüntüsüyle gökyüzünde kanat çırparsın. Oysa içten içe bilirsin yağmurun yağacağını. Annene bir gün kavuşacağını bilirsin. O zaman gökyüzüne bakar, gülümser ve hele şükür dersin.