Carinan peyven paşiye en niviskakeri navdar an ji xozaneki, helbes berdide ew meriv çawa xwediye xozani u zanebuneye en ku li dawiye mane. Carinan lawaziya meriven miri, tirsen wan, bi nexweşiye wan tine hişe me merivatiye wan.

Wexta ku meriven ji sepe daleqandine diçine mirine slogen wan en lehengi ji mere ten tal kirin, bir anına me bi lehengiya wan, te xwastin ku em bizanibin wana di dema xwe en paşiyade ji ji bona armanca xwe xizmet kirine. Carihan en ku diçine mirine usa ji bı lehengi tevgeriyede naçin; eş, rewitiya nezanibune, tirse tune bune an ji heseki din peyve wan e paşiye bi giri, bi tirs, herweki din. Dibe sedem.

Eme lekoline Pertukoke di dest wede ji bona peyven dawiye isa en li ser xaça bikine. Wexta ku İsa derdikeve ser xaçe ji  bona xaç kirine çi difikire, çi dihesiband? Derfeta me tune em wan tevani zanibin. Le disa ji heft peyven Wi en ku bere derkeve ser xaçe minire, di İncile de nivisare di dest me de hene. Her wiha em hineki agahdarin. Wexta ku İsa diçu mirine di bira wi de, d, dile wi de çi hebü. Em e li ser wan peyvan bi kur bifikirin, ji bona me çawa birumetin de eme tegihijin.