Kafkas kapısında kılıcı kırılmışın süt kardeşi Nermin Akkan, "Ben Anka`nın önlüğünde Kaf Dağı`nı aşıyorum. Deli Veli günlüğünde şiir dili kaşıyorum. Her yarının dünlüğünde bugünümü yaşıyorum" diye diye gönlünden gizli bir tünel açmış ötekinin gönlüne. "Aya güneş ekere" açtığı  tünelden geçiyor. Geçerken okuruna şöyle sesleniyor: "Kim sağ çıksa sabaha yine sevdaya kaya..."

Sanki Hece Mavisi`nin içerisindeki saklı el yazması yalnızlıklar var ve kendi cürmü kadar dalga yapıyor. Kimi şiirlerinde Yunus yüzdürüyor, kimilerindeyse çölde gemi geçiriyor. Dil, Nermin Akkan`da yalnızca bir iletişim aracı olmakla kalmamış, başlı başına bir amaca da dönüşmüş. Bu amaç düş gücüylei okurun gönlüne umut ve sevgi ekiyor: "Aslana öykünük canın gözünden fil bakıyor..."