Çocukluğumuz, insanlığımızın ana yurdu uzun zamandır büyük bir saldırı altında.

Kendi geleceklerini, çocuklukla ilgili tüm alanların tanzim edilerek zapturapt altına alınmasında, kendi anlayışlarına uygun bireyler yetiştirilmesinde gören siyaset odakları, en çok da iktidar konumundaki muktedirler, tüm toplumu daha parmak kadarken ayrıştırıp bölüyor.

Berkin Elvan, böyle bir iklim zehirlenmesi içinde taammüden adam öldürme kastıyla, hedef gözetilerek vuruldu. Vuran polise sosyal medya üzerinden eline sağlık mesajları gönderenler oldu. Ülkenin başbakanı 14 yaşındaki bir çocuğu “teröristlik”le yaftalayarak mezarına karanfil ve misket bırakan acılı anneyi miting meydanındaki taraftarlarına yuhalattı. Yuhalayanlar arasında çok sayıda anne ve baba da vardı!

Bir kez daha gördük ki, insanlığımızı kaybettiğimiz yer, çocukluğumuzu kaybettiğimiz yerdir. 

Bir çocuk, tek bir çocuk bile varlıksal bütünlüğünü kaybettiğinde bir toplum eksikli hale gelir, saflığını yitirir.

Eksiğiz hem de çok!

Karanlıktayız!

Ve bir çocuk gülümsüyor karanlıkta.

Belki karanlığı gördü.

Belki karanlıkta gördü çocuk.

Biz de tanıklarıyız.