Bir edebiyat eserinin büyüklüğü okuru her okuyuşta farklı hissettirmesi, yeni ilhamlar vermesi ve her çağa söyleyecek sözü olmasıyla ölçülür. 
Şiir başta olmak üzere edebî eserler metaforik ve imgeseldir. Her okumada insana farklı ilhamlar verir. Bu yüzden yeni ve farklı yorumlara her zaman ihtiyaç vardır. Bu hem okunan edebî eseri derinleştirir hem de kültürel zenginlik yaratır. Roman başta olmak üzere edebî eserler üzerinden yaptığım okumalardan meydana gelen bu eserde; Hannibal’dan Napolyon’a, Fouché’den Dosto-yevski’ye, Tolstoy’dan Said Nursi’ye, Hz. İsa’dan Shakespeare’e, Sezai Karakoç’tan Nuri Pakdil ve Cahit Zarifoğlu’na kadar birçok büyük şahsiyete ve eserlerine yer verdim. Günümüzün en önemli konularından deizm ve ateizm tartışmaları yanında edebiyat üzerinden teolojik okumalar yap-maya çalıştım. Örneğin; darbımesel olmuş roman kahramanı Don Kişot’u, bir İslamcı olarak tanımlanan Nuri Pakdil ve Sezai Karakoç’un durdukları yerleri, Said Nursi ile Tolstoy arasındaki fikir ve metot benzerliğini, Dostoyevski’nin ise din ve tanrı anlayışını tahlil ettim. Ayrıca Batılı şair ve yazarlar ile Tolstoy’un Müslümanlığı üzerine yapılan tartışmalara farklı şekilde bakmayı denedim.
Mehmet Kurtoğlu