Bir Pazar sabahıydı. Aslında o gün de her zamanki gibi bir gündü. Bütün sebzeler ve meyveler dolaptaki yerlerinde duruyordu.
Havuç; - Ben çok faydalıyım. Hande ile Zeynep neden beni hiç yemiyor? Hem çok da tatlıyım.
Arkadaşları; - Sakin ol, kimseye kendini zorla yediremezsin, dediler. Ama nafile havuç laf anlamıyordu.