“...Ama bir kez daha, durmak zorunda olduğumu hissediyorum, çünkü tek bir kelimenin iki ucunun keskinliğinden, çok anlamlılığından ürküyorum. Şimdi ilk kez bu bağlamda bir şey söylemem gerektiğine göre, bu arada başlangıçta aklımdan şu geçen her şeyin canlı anlamına geldiği toplu biçimde bir çerçeveye oturtmanın nasıl zor olduğunu fark ediyorum...”