Tadıyorum pencereme sarkan yurdun son ışıklarını
Beni vazgeçenler biriktiriyor acı bir itirafa
Gözlerimi kapatıyorum, avuçlarımda gökyüzü
Yağmurdan, şiirden, muştu kış günlerinden
Sıcacık uzanıyorum ekmeğe bütün serzenişimle
Bilge yaralar dövülüyor müziğimle, yalnız bir ruha ait olamayan
Tene kavuşuyor kelimelerim kendime sokuldukça
Bir sırrın avuçlarında gözyaşı, görülmeyen kimsesizlik
Neden irkiliyorum, nerenin toprağı bu suskunluk
Annem binlerce kez körleşirken dizelerimde
Yanılgı geçmiş, saralı karanlık, harf lekeleri
Beni bir sokak karalıyor kaybolma zamanlarına
Büyürken gece, inzivaya çocukluk