Bu çalışma Türk Edebiyatı`ndaki aylakların Hakan Günday eserleri bağlamında yaşadıkları dönüşüm ve gündelik hayat pratiklerini incelemektedir. Amaç, gelişmelerin yaşandığı Tanzimat dönemiyle birlikte ortaya çıkan aylak karakterlerden 2000`lere kadar olan süreçte toplumsal değişkenlerle birlikte yaşadıkları dönüşümü tartışmaya açmaktadır. Cumhuriyet Dönemi`ne kadar rastlanan karakterlerde, aylaklığın bir tür yanlış batılılaşma ve tüketim motivasyonuyla gerçekleştiği gözlemlenebilir. Özellikle Aylak Adam romanından sonra aylaklığın çıkış noktası yabancılaşma ve anti toplumsallık olmuştur. 2000`lere gelindiğinde Hakan Günday eserleri ile daha da radikal tavırlara bürünen aylakların karşıt oldukları toplumsal yapıyla birlikte nasıl toplumsal değişimlerden etkilendiğinin altı çizilmeye çalışılmıştır