Hz. Peygamber, Kur’an’ı tebliğ etmiş, ayetlerini ta’lîm ve tebyîn eylemiş, ibadet şekillerini göstermiştir. Onun bu tasarruflarının çoğu nübüvvet sıfatına dayanmaktadır. Ancak onun risâlet görevi gereği uhdesinde bulunan idârî, hukukî askerî vb. türden başka görevleri de bulunmaktadır. Hz. Peygamber, Allah tarafından seçilen elçi olmasının yanında bir kuldur ve beşerin sahip olduğu bütün bedenî ve ruhî özelliklere haizdir. Onun nebevî hüviyeti gereğince ortaya koyduğu tasarrufları olduğu gibi beşer olması hasebiyle kendi rey ve içtihadı ile aldığı kararlar da vardır. Bu durumun farkına varan alimler Hz. Peygamber’in nübüvvet vasfı gereği aldığı kararlar ile beşer olması hasebiyle veya uhdesinde bulunan idarî, hukukî, askerî vb. vasıfları gereğince aldığı kararlar arasında fark görmüşler ve sünneti bağlayıcılık açısından çeşitli kısımlara ayırmışlardır. Çalışma, hadis tarihinde rivayet dönemi boyunca muhaddislerin Hz. Peygamber’in sünnetinin bağlayıcılığına dair görüşlerini konu edinmektedir.