Ali Yılmaz’ın kaleme aldığı bir aşkın hazin romanı.

“Uzun zamandır yüz yüze görüşememenin heyecanıyla Şule gözlerini Kerem’in gözlerinden ayıramaz. Masanın altından Kerem’in elini sıkı sıkıya tutar. Şimdilik elini tutması bile Şule’yi çok mutlu eder. Sonbaharın kendini hissettirdiği bu anlarda açık havada bulutlar yoğunlaşıp güneşin sıcaklığı düşünce bir anda Şule üşümeye başlar. Acaba Kerem ile aşk ilişkileri de Güneş’in, bulutların arkasına girmesi gibi azalmış mıdır? Şule sanki Kerem’in kendisine biraz mesafeli gibi durduğunu hisseder. Ama şimdilik bunları düşünmek için çok erkendir, Kerem yol yorgunluğu yüzünden biraz sarsılmıştır belki. Dinlenince her şey yoluna girecektir diye kendine moral verir.”