Bir kocaman kent bu ev oturmuş en baş köşede Tanrı
Söz meclisindeyiz niçin kırılır cümle can kim
Keskin olmayaydı yumuşak başlı olsa ol hurufat
Kafa tokuşturulur kırılır kadehi canın her yan kanrevan.

Kalbine iyi bak orada kendini göreceksin dedi pir-i mugan
Dışarıya iyi bak kalbini göreceksin senden yansıyan sen.

Dolaşıyoruz bulvarları her yer mahşer karşılaşmadığım ben
Ruhum senden ne kadar uzaklaşmışız ardındaydık oysa
Diyorum ki dil sancağının evini alıp yeryüzüne kurmalı
Hatırlayalım diye görelim dışarıdan içimizi, içimizden dışımızı.