İslam uygarlığının Hicaz, Irak, Şam, Mısır ve Horasan gibi büyük ve önemli merkezlerden biri olan Mâverâünnehir de tasavvufa beşiklik yapan önemli merkezlerinden birisi olarak meşhur olmuştur. VIIIIX. Yüzyıllarda Medine, Basra, Kûfe ve Horasan zahitlik okulları ile aynı dönemde Orta Asya zahitlik okulu, bununla birlikte IX-XI. Yüzyıllarda Nişabur, Mısır, Dımaşk ve Bağdat sûfîlik okulları ile aynı anda Orta Asya sûfîlik okulu da faaliyet gösterdi. XII. Yüzyıldan itibaren İslam dünyasının çeşitli coğrafyalarında ortaya çıkan elliden fazla sûfî tarikatının dördü – Yeseviyye, Hâcegân-Nakşibendiyye, Kübreviyye ve Işıkiyye (Aşkıyye) gibi tarikatlar da aynen Orta Asya’da ortaya çıkmıştır. Mezkûr sûfîlik okulları, akımları ve tarikatları arasında Hâcegân-Nakşibendiyye tarikatı önemli yere sahiptir.
Bu kitapta Hâcegân-Nakşibendiyye tarikatının kökleri, ortaya çıkışı ve geniş alanlara yayılması ve tarihi, öğretisinin temelleri ve yedi pir yani Abdülhâlik Gucdüvâni’den Bahâeddin Nakşibend’e kadar olan ilk yedi şahsiyetin hayatı, faaliyeti ve öğreti incelenecektir.