Güven nedir?

Güven bir uyumdur. Basitçe tüm savunma tedbirlerini, zırhını bir kenara bırakırsın; korunmasız duruma geçersin.

Güvenen insan, dindar insan ölümün kapısında bile heyecan duyar bir aslan gibi kükreyebilir. Ölürken bile çünkü hiçbir şeyin ölmediğini bilir ölüm anında bile, *İşte bu!* diyebilir. Çünkü her an, *işte bu*dur. Yaşam olabilir, ölüm olabilir; başarı olabilir, başarısızlık olabilir; mutluluk olabilir, mutsuzluk olabilir. Her an… İşte bu!

*Güven, kesinlikle sevgiden daha yüce bir değerdir. Güvenin içinde sevgi örtüktür; fakat sevginin içinde güven örtük değildir.*

*Güven, içsel bir gözdür. Tıpkı, evreni görmek için iki dışsal göz bulunduğu gibi, içinde adı güven olan üçüncü bir göz mevcuttur.*

*Güven, gerçek bir yaşamın mutlak temelidir.*