Burcu’ya o güne kadar paylaşmanın çok güzel bir şey olduğu öğretilmişti.
O da arkadaşları ile boya kalemlerini paylaştı.
Boya kalemleri bitti.
Yeni kalemlerini tekrar paylaştı.
Ve sonra tekrar... Ve tekrar... Ve tekrar paylaştı.
Arkadaşlarının boya kalemleri ise hiç kullanılmamış, ışıl ışıl parlıyordu.
Acaba bu işte bir tuhaflık mı vardı?
Biriyle arkadaşlık yapmak için mutlaka ona bir şey mi verilmeliydi?

Paylaşmak, fedakârlık, arkadaşlık, akran zorbalığı gibi kavramlar üzerine düşündüren, okuyan her çocuğun kendinden bir şey bulabileceği ve bir o kadar da eğlenceli bir kitap!