Hayat, yarım kalan öykülerden oluşan bir kitaptır. En çok da en sevdiğin öyküler yarım kalır. Bir öyküye sen başlarsın ama başkası tamamlar. Senin emek verdiğini bir başkası hiç emek vermeden elinden alıverir. Üstelik senin kadar değer bile vermez ona. Ne yaparsan yap bunu değiştiremezsin.

Üzülürsün, isyan edersin belki ama boyun eğmekten başka çaren yoktur bazen.

*Kader!* der, kendini avutursun. Oysa sana o kaderi yaşatanlar başka bir yerde başka biri ile şansının yaver gittiğini düşünüp seni hiç hatırlamazlar bile. Sen de Allah’a havale edersin *o*nu, kendini ve her şeyi. Ama asla unutmazsın…