Binlerce talebe beslendi o aşk sunağından. Binlerce ilim irfan ehli boy verip filizlendi. Kimisi ışık saçtı, bereket saçtı, can verdi çorak dimağlara, kimisi güneşi balçıkla sıvamaya kalkıştı. Ama güneş balçık tutmadı. O aşk mektebinin öğretileri, asırları zamana okutarak hayat buldu, hayat verdi. Ortaya konan ilmi çalışmalar hala meyve vermekte, hala karanlık meseleleri aydınlatmakta ve hala önemini korumaktadır. İmam Cafer Sadık, o karanlık çağın ufkunda parlayan bir güneş misali, koynunda yıldızlar besliyordu. Karanlığa inat… Zalime ve zalimin yorulmadan, bıkmadan dört bir yana kustuğu zulme inat… Unutturulmaya çalışılan Peygamber sünnetini zalimin gözüne soka soka ilminin bahçesinde güller yetiştiriyordu İmam.