Bütün dünyada “güneş çiçeği” olarak bilinir.
Bizde de en çok “günebakan” diye.
Bunun dışında “gündöndü” ve “günaşığı” da denir.
Ama ilginçtir, sadece Türkçe yazı dilinde “ayçiçeği” olarak karşılık bulur kendine.
Tüm dünyada güneş çiçeği olarak bilinen günebakanın neden ayçiçeği olarak yazı dilinde karşılık bulduğunu dilbilimcilerine bırakalım ve asıl özelliğine bakalım biz:
Güneşe benzer günebakan.
Adı üstünde güne bakar, güne döner, güne aşıktır.
Çiçek kısımları gün içinde güneşi takip ederek doğudan batıya hareket eder.
O yüzden güneşe ve ışığa sevdalıdır, özel mi özeldir. En çok Trakya başta olmak üzere Marmara’da okyanus gibi kaplar dört bir tarafı; bu haliyle masalsı bir tabloya dönüşür her yer.
Aydınlığa dönüktür yüzü, vazgeçmez ışıktan.
O yüzden “günebakan” oldu bu kitabın adı.
Günebakan’dan esinlenerek güne, hayata bakmaya çalıştık…
Güne bakalım ki hatalardan ders alalım, olumsuzlukları gidermek için çaba harcayalım diye.
Güne bakmazsak geleceği ve aydınlığı da göremez, devekuşundan farkımız kalmaz çünkü.
Işığı takip edelim hayatımız boyunca.
Vazgeçmeyelim aydınlıktan. Ki kararmasın güneş hiçbir zaman…