Felaketin Şehvetli Suları

İç çekişinin ardından gelirdi derin dalgalar
Uçtan içe yayılırdı huzursuz bir mavi 
Ötmezdi o vakit martılar kaçardı en göğe 
Mızrağa yerleşirdi öfkeli adamın kini 
Yetmeliydi suyun serin kucağında düşleri 
Fakat açtı kilidini tehlikeli arzuların Naiad
Islak kalbinde atıyordu yaşanmamış bir aşk 
Günlerden bir gün yorgun düşünce Poseidon 
Parladı kızın yüzgeçleri karanlık geleceğine 
O vakit talihsizliğinin çemberinde genç adam
Eğildi felaketinin şehvetli sularına 
Çekildi deniz kızının yumuşak kollarına 
Geride kalan Herkül`ün bile gücü yetmedi bu tuzağa 
Ah zavallı çocuk Hylas bulamazsın aradığını onda 
İç çekişinin ardından gelirdi derin dalgalar
Uçtan içe yayılırdı huzursuz bir mavi 
Naiad öperken sevgilisinin cansız dudaklarını tutkuyla 
Taştı Poseidon`un kızgınlığından okyanus 
Denizatları akıttı kaderin zehrini son nefesiyle 
Tutuştu kuyruğu Naiad`ın ve döndü bir küle 
Yetmeliydi suyun serin kucağında düşleri 
Ve inmemeliydi Hylas gemiden bir kova su için
Çünkü yutar aşk seni kocaman midesiyle okyanusta
Ve bazen boğulursun aşığının bir kaşık suyunda