Bu kaçıncı “Günce Tutma Kararı” hatırlamıyorum. Hem de “Artık günce tutmayacağım.” kararını verdikten sonra.
Bir dijital dergide kısa bir öykü okuduktan sonra günce tutma kararı aldım. Daha doğrusu öyküde Asimov’un, “HAYAT SATRANCIN AKSİNE ŞAH MATTAN SONRA DA DEVAM EDER.” sözünü okuduktan sonra kendimde bir başkalık hissettim…
Yazma konusunda, özellikle günce yazma konusunda kaç defa mat olduğumu hatırlamıyorum. Yenilen pehlivan güreşe doymazmış gibisinden bir karar değil devam etme kararım. Derin düşündükten sonra “nasıl olursa olsun” yazmaya devam, dedim.
Ve işte başlıyorum:
Sabahattin GENCAL