“Hüznü olmayan bir hayat ot gibi bir hayattan ibaretti. Hayatın içinde hüzün de mutluluk da acı da hayal kırıklıkları da hep beraber olacaktı. Bunlar birbirini besleyen birer döngüydü.  Hayat denilen şey yalnızca mutluluktan ibaret değildi. Aynı zamanda acı ve hüznü barındırıyordu. Bunların hepsi insan içindi.  Gülşen de hüznün kendine yakıştığını iyi biliyordu” …