Tükendi
Stok AlarmıDev adam, başka adamları çağırdı. Onlar da birer devdi. Arasına saklandığım mısırları kesmeye başladılar. Dehşete kapılmıştım, hıçkırarak ağlıyordum. İlk dev adam, hıçkırıklarımı duymuştu, işini bıraktı. Önce mısıra sonra yerlere baktı. Ardından beni gördü. Yere doğru eğilip beni kaldırdı. Parmaklarının ucuyla tuttuğu bu minik adamı dikkatlice inceledi. Yerden bu kadar yüksekte olmak beni çok korkutmuştu, her an yere fırlatılabileceğimi düşünüyordum. Konuşmaya başladım, onun gibi benim de bir insan olduğumu anlamasını istiyordum. Konuşabilmemden hoşnut olmuşa benziyordu. Ardından el hareketleriyle, parmaklarının vücudumu acıttığını anlattım. Ne demek istediğimi anladı ve beni yavaşça cebine koyup çiftliğe doğru taşıdı.