Rivayet o ki bir ülkenin Padişahı, bir adamın öldürülmesini emretmiş. Ölüme götürülen kişi canından ümidini kesince Padişaha sövmeye, ağzına geleni saymaya başlamış. "Canından ümidini kesen, gönlünden geçeni açık açık söyler" derler. Gerçekten de ümitizliğe düşen insanın dili uzar. İnsan kaçmaya imkan bulamazsa elini, keskin kılıca kalkan eder.