Çocuksu bir yanım vardır. Gördüğüm her hüzünlü insan karesinde boğazım düğümlenir, gözlerim dolar ve avazım çıktığı kadar ağlamak isterim. Çocuksu yanımdan gelen vicdanımın bu sesini dinlerken rüya sahillerine vurur duygularım.

Gözyaşlarım kimsesiz sahillerde açan bir çiçek olur.

Sevgili kokan kimsesizler ülkesinin bu gözyaşı çiçekleri ansızın sözcükler ülkesine sürgün olur. Bu yüzden şiirlerim hep bir kalbin sürgününü yaşar Sözcükler Ülkesine...