Taş duvar neminden kaptık belayı
Her nefes yutkunup yuttuk sılayı
Kuruldu koğuşta hüzün alayı
Türküler çığırdık sazdan habersiz

Düşümüz ne şezlong ne de hamaktı
işimiz felekle çelik çomaktı
Çilede son perde, sahne Mamak’tı
Bir dram oyandık gözden habersiz