Her birimize düşen, akıl ve gönülle düşünüp ibret almak; hatırlatıcı, uyarıcı olabilmek. Zira hatırlatmak, güzel yürekli, aklı işleyen kişilere yarar sağlar.

Bu çalışmayla amacım: İnsanlık resmindeki yerimi tamamlama gayreti, hayra ve barışa dönük güzel bir iş üretebilme isteği.

Çabam: İyilik, güzellik ve sevgiyi öğrenebilmek, öğrendikçe paylaşmak, paylaştıkça *virüs* gibi çoğalmasını sağlamak.

Yolun çok başında öğrenciyim, insanlığı ve dünyayı kurtaracak tek gücün *sevgi* olduğunun farkında olan…

Uyanık görünen ama gerçekte *uykuda* olan bireyler arasında yer almamak adına okumak, yazmak, harekete geçip uyarıcı olmak; aklını işletebilen, eli kalem tutan bireylerin önemli sorumluluğudur kanımca.

İşte bu düşünceyle o *dönüşü olmayan yola* girmeden, geride bıraktıklarımın yüküyle baş başa kalmadan önce düşündüklerimi, yaşamım boyu biriktirdiklerimi, iyi, güzel ve sevgi adına inandıklarımı paylaşmak istedim. Bu kitap, böyle bir derdin ürünü kısacası.

Diyorum ki nefes alıyorsak, hâlâ üretme şansımız var demektir.

Ben, içimde keşfetmeye başladığım sevgi kırıntılarını bazen kızarak, bazen coşarak ama illa ki severek, bir lokma emeğe dönüştürdüm.

Kabul eder misiniz?