Şiirin yaratıcısı şairler de dokuz canlı.
Yaşam oyununda... ki bu oyunu kendisi (kişilik) olarak oynayanlar, kendisi (kimlik) olmadan oynayanlar bir de yaşamın bir oyun değil de sürdürülmesi gereken bir zorunluluk (öbür dünya) olarak sürdürenler aslında... Şairin daima yedekte iki canı olmalı.

Oyundan her çıkışta alınan bir can, oyuna katılış. Kaybediş, yeni bir can. İkinci can`sa hep öbürlerini, kendinle birlikte (alımlayıcı-okuyucu-sanatçı)tüm insanları oyuna sokma (kişilikleriyle) mücadelesidir.

Hüseyin iyi ki dokuz canın var. Çünkü zaman zaman benim, çoğunluk insanın oyundan cayma halleri vardır. Sen bir şiir yazarak oyundan cayanları oyuna çağırıyorsun yedekteki... O çok zorlanarak elde ettiğin, acıyla, korkuyla, aşkla, yoksullukla-varsıllıkla (tinsel) can`ınla yapıyorsun.
Nalan Çelik