Şair hep bir merak içindedir, sorar, toplum ise onu garipser.

Şair şüpheli bakışlara düşer, çünkü doğadaki canlıları, çevresindeki insanları, öyküleri, mitolojiyi, aşkı merak ediyordur, sohbete toplumu da katarak cevap almak istese de dilde akreplere rastlar, yalnızlaşır, işte o zaman sezgileri sincap gibidir, kendi gerçeğini yaratır.

“Gölgende Bir Kış”  kitabı, bunun en güzel örneğidir.