Bu öyküler okuru yüz yıl öncesine taşıyarak toplumun hangi evrilmelerden geçtiğine ışık tutuyor. 
Aynı zamanda 1953’de başlayıp 68’lerde sonuçlanan ağaların doymak bilmeyen toprak hırsı yüzünden yöredeki Elmalı Avlan, Söğüt ve Gölhisar Göllerinin kurutulup toprağının paylaşılmasındaki eşitsizlikler ve bu durum karşısında yöre insanının duruşu tüm yönleriyle ele alınırken, güncelliğini yitirmeyen çevre yıkımlarını gözler önüne serer.
Ayrıca uğruna türküler yakılan, ölümüne yaşanan aşk öyküleri, yüz yıldır susmayan türkülerin öyküsü Gahbe Gençlik anlatılır. Bu yönüyle halk öykücülüğüne yakın yalın bir dil kullanılmış.