Hep mi sessiz geçer bu çocukluk,
Hep mi yarıda kalır o masumane hayaller,
Hep mi izi kalır düştüğünde kanayan yaranın?
 
Çocukluk diyorum...
Ne kadar da hevesliydi büyümeye…
Oysaki büyümek dediğin,
Bir kuru rüzgârdan başka neydi ki?
Yeri geldi hayallerini,
Yeri geldi gülüşlerini savurdu uzaklara.
Bir çaresiz özlemden başka neydi ki büyümek?