Ama ben senin utangaç duruşunu sevdim
Belki de beyazı sevmem gerekirdi
Hemşire beyazı diye
Ya da gök mavisini
Ben seni sende sevdim
Ceylan gözlüm
Gün batımı alev kızılına
Benzediğin için sevdim bu kadar
Ama en çok
Giderken geride bıraktığın
Düşüncelerinde sevdim seni

Sevgili Hamza Polat şiirleriyle bizi hayatın koyu gri katmanlarından çıkarıp umudun ve aşkın maviliğine sürüklüyor. sonra elimize bir fırça ve renklerin en güzellerini veriyor kendi gökyüzümüzü çizip kendi içsel şiirlerimizi yazabilelim diye. Okuduğunuz her şiirde kendi renginizi bulabilmeniz dileğiyle...
Yüreğine sağlık sevgili Hamza Polat.

-Murat Kaya - Edebiyat Öğretmeni

Düşlerimizin ve ruhlarımızın göçebeliğinde çadırımızı kurup soluklanmamızın yeridir şiir. Hamza Polat’ın şiirinde bu huzuru bulacaksınız.

-Özge Özpozan - Hukukçu / Halk Ozanı