Otuzumun kırık basamaklarında
kalbime basa basa çıkılmış bir yol gibi...
aynı ezginin kırgın duraklarında beklemek gibi...
boş olduğunu bile bile
ağzındaki yükü bırakmayan karga misali.
göç, kalanın gitmek bilmeyen yarasıydı.
geçmeyince anladım.