Çevremdekilere aldırmadan koşmaya devam ettim, apartmanın önüne gelince biraz soluklanmak için durdum. Bu sırada giriş kapısının açık olduğunu fark ettim; bu, anormal bir durumdu. İki yıldır burada oturuyordum, bir gün dahi kapıyı açık görmemiştim. İçimi bir korku kapladı ve ne yapacağımı bilmez bir halde kapıdan içeri girdim. Gördüklerim karşısında gözlerime inanamadım. Panoya asılan şiirler sökülmüş, yerine büyük harflerle tek bir cümle yazılmıştı.

Ölüm Bir Nefes Kadar Yakınımızda!