“Geleceği hatırlamaya çalışıyorsun. Tarihi bir saraydaki çini panoya resmedilen kuş duvarda yerini almış. Bir kilise ve caminin çinileri tuvallere boyanmış. Yüzlerce yıllık bir seramik tabağın deseni kadife bir perdede karşına çıkıyor. Eski bir vazonun kırık çiçekleri artık birer heykel. Yeşil bir bitki yapraklarını gündüz açıp gece kapatıyor. Daha önce bir kilimde gördüğün desenin şimdi içinde dolaşıyorsun. Müzenin koleksiyonundaki eserler telefonun ekranında akarken her biri tek tek kırılarak yere düşüyor. Kırık parçalar fotoğraflarda birleşiyor. Atölyenin kuyusunda yeni seramikler pişiyor. Binanın tozu geometrik bir desene, geçen yaz okuduğun kitap denizin dibindeki porselen hatıralara dönüşmüş. Bir kuş tüyü suya düşmüş. Ağaçların yeryüzüne uzanan dalları seramik kapları taşıyor. Güllerle kaplı bir otoyolda ilerliyorsun. Biblolar yavaş yavaş yanarken göz yaşların raflara yerleşiyor.”

Gelecek Hatıraları sergisi, Suna ve İnan Kıraç Vakfı Kütahya Çini ve Seramikleri Koleksiyonu’ndan yola çıkarak arşive gelecek-yönelimli bir bakış açışıyla yaklaşıyor. Nesnelerin yardımıyla hatırlananlara odaklanan sergi, güncel yapıtlar aracılığıyla hafıza ile gelecek tahayyülleri arasında kurulan bağları araştırıyor. Sergiye eşlik eden yayında, küratör Ulya Soley’in kaleme aldığı kapsamlı metnin yanı sıra Glenn Adamson’ın "Yarınlar Ülkesinde Seramik” başlıklı, seramiklerin kökenlerine dair bilgilere ışık tutan metni yer alıyor. Maurizia Boscagli "Nesne, Beden, Bellek: Belleğini Kaybeden Modernitede Geçen Zaman" başlıklı çarpıcı makalesinde edebi imalar üzerinden nesnelerle bağdaştırılan spekülatif hafızanın önemini sorguluyor. Yayın ayrıca, Kütahya bölgesinde seramik üretiminin kökenlerini inceleyen Dinos Kogias`ın tarihsel metni ile Bilal Yılmaz ve Lydia Chatziiakovou tarafından hazırlanan ve Kütahya`daki mevcut seramik atölyelerinin durumunu inceleyen detaylı bir raporu da içeriyor.