Geçmiş ardımda eli kanlı bir şekilde bekliyordu. Şimdim ise korkuyla bana bakıyordu. Fakat ben ne geçmişimden gidebiliyordum ne de şimdim de kalabiliyordum. Arafta sıkışıp kalmış bir ruhtum adeta bu evrende.

Düşüncelerim bir süre sonra beni ezip geçerek yerle yeksan ediyordu.

Peki benim gibi arafta kalmış insanlar ne yapmalıydı, nasıl kurtulmalıydı bu durumdan?

"En büyük hazinen benim ellerimde. O da ne mi? Geçmişin..."