Her şey kapkaranlıktı. Düşüncelerim, hissettiklerim, içinde bulunduğum durum. Önümü göremiyordum zifiri karanlıktan, yolumu bulamıyordum. Ve en çok ihtiyacım olduğu anda, o bana kendini gösterdi. Soysemon’la aramdaki köprü, artık hayatımdan çıkarılamaz bir parçaydı. Ben Dalya. Bunun bir sır olması gerekiyor ama, büyülü bir geçit buldum. Ve hayal bile edemeyeceğim bir yeri, şu an evim gibi seviyorum. Kendimi nihayet bir yere ait hissediyorum. Hâlâ hayatımın ne yöne gideceğini, nasıl bu işin içinden çıkacağımı bilmiyorum. Bildiğim tek şey, Geçit’ten sonar hayatımın sonsuza dek değişmiş olması. Peki sen, hikâyemin bir parçası olup hayatının sonsuza dek değişmesine hazır mısın?